Przegląd nowości

Moniuszkowska „Halka” – wymiar lokalny czy uniwersalny? (2)

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 19, wrzesień 2019 09:38

Do tych ostatnich nawiązują dwie arie: cavatina Halki Gdyby rannym słonkiem wzlecieć mi skowronkiem (której słowa stanowią skądinąd transpozycję śpiewki goethowskiej Gretchen O, gdybym ptaszkiem była) oraz Jontka Szumią jodły. Ponadto za pomocą odpowiedniej instrumentacji kompozytor naśladuje brzmienie góralskich dud.

Z tradycją włoskiej opery romantycznej wiąże się natomiast dwuczłonowość niektórych ustępów wokalnych, złożonych z refleksyjnych ogniw kawatynowych, którym przeciwstawione zostają błyskotliwe, wieńczące je cabaletty (tercet zaręczynowy oraz duet Janusza i Halki w pierwszym akcie, aria tej ostatniej w czwartym akcie, a ponadto oracja Stolnika zakończona zostaje strettą) czy wprowadzenie miniconcertata w zakończeniu drugiego aktu, a także użycie w finale harfy, symbolizującej wodną toń (np. w motywie studni w drugiej odsłonie pierwszego aktu Łucji z Lammermooru Gaetana Donizettiego), tutaj przyzywającej zrozpaczoną kobietę do popełnienia samobójstwa. 

• « poprz.
• nast. »