Przegląd nowości

„Hipolit i Arycja” albo kalosze szczęścia

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 11, luty 2019 15:39

Pewien niepokój wprowadzają spazmatyczne ruchy ramion i ciała Arycji, zwłaszcza w otwierającej pierwszy akt arii Temple sacré, séjour tranquille. Z kolei chórzyści kreślą dłońmi znaki mające przywołać szeroko rozumianą sferę obrzędową. Sądzę, że o wiele korzystniejsze wrażenie wywierałyby jednak stylizowane gesty ściśle powiązane z przebiegiem muzycznym.

Szkoda też, że w zakresie plastyki ruchu scenicznego reżyser nie zainspirował się sposobami wizualizacji muzyki poprzez dynamizację i rytmizację ruchu rozgrywającego się na  różnych poziomach, wypracowane przez Émile’a Jaques-Dalcroze’a, który był autorem pierwszego wznowienia dzieła po półtora wieku nieobecności w Genewie w 1903 roku. Rameau do tej pory nie miał szczęścia do polskiej kultury muzycznej. Z jego dzieł scenicznych wystawiono trzykrotnie najsłynniejsze – Wykwintne Indie (les Indes galantes) oraz mniej znaczącego Pigmaliona. Stopniowe oswajanie Rameau wzbogaciło się zatem o trzeci tytuł.

                                                                                  Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »