Przegląd nowości

„Faust” Gounoda w Opéra de Marseille

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 26, luty 2019 08:56

Śpiewają oni o odniesionych zwycięstwach, ale ich eksponowane kalectwo sugeruje raczej tragiczną klęskę. Ciekawych pomysłów jest tutaj jednak znacznie więcej. Na przykład podczas „arii z klejnotami” z trzeciego aktu Mefisto otacza ramieniem śpiewającą ją Małgorzatę, która w następnym akcie urodzi nieślubne dziecko pośród trupów poległych żołnierzy. Na szczególne uznanie zasługuje niezwykle precyzyjnie ustawiona gra aktorska, zajmująco nakreślająca zachodzące pomiędzy poszczególnymi protagonistami relacje.

Doskonale też są zaplanowane sceny zbiorowe, za każdym razem bezbłędnie wykorzystujące przestrzeń sceniczną i tworzące atrakcyjne z plastycznego punktu widzenia odsłony. Zaś do kreowania tajemniczych, przywołujących kolejne miejsca akcji klimatów przyczynia się sugestywnie prowadzona przez Philippe’a Grosperrina reżyseria świetlna.

Najmocniejszą stroną omawianej realizacji jest jednak jej wysoki poziom muzyczny, osiągnięty głównie dzięki dyrygentowi Lawrence’owi Fosterowi, który potrafi wydobyć z partytury Gounoda wszelkie subtelności brzmieniowe i kontrasty muzycznych kolorów, liryczne wzloty i uwodzicielskie motywy. Właściwie wszystkie grupy instrumentalne mają tu szerokie pole do popisu, a poszczególni członkowie orkiestry wzbudzają zachwyt pięknie wykonywanymi partiami solowymi (na przykład harfa i klarnet). Co ważne, Foster starannie łączy ze sobą kolejne „numery”, nie dopuszczając do zwyczajowego oklaskiwania wykonawców, co zapobiega tak często się w przypadku tego typu oper zdarzającemu zakłócaniu ciągłości dyskursu muzycznego. 

• « poprz.
• nast. »