Przegląd nowości

Pewnego lata w Manufakturze

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 03, październik 2017 14:13

Dwa pierwsze akty opery Człowiek w Manufakturze do tego samego libretta zaprezentowali soliści, chór i orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi pod batutą bułgarskiego dyrygenta Vladimira Kiradjieva. Najpierw treść obmyśloną przez Małgorzatę Sikorską-Miszczuk wypełniła muzyką Katarzyna Brochocka, później, po przerwie Rafał Janiak. Postaram się opisać obie wersje i oba wykonania, w których uczestniczyli też gościnnie Wojciech Pszoniak, który wykreował rolę Ignacego Przybysza, dla odróżnienia od Moryca Welta z wajdowskiej Ziemi Obiecanej, tym razem anarchisty i antysemity, oraz Małgorzata Walewska jako posągowa postać Zofii, która jakoby była kiedyś malowana przez Van Gogha.

W całym przedsięwzięciu zainicjowania konkursu na operę o Łodzi i Manufakturze ważna jest też postać dyrektora Pawła Gabary, której niestety postanowiono na tym koncercie nie wymieniać. Przed każdym wykonaniem o swojej wizji muzyki mówili kompozytorzy, którzy też przy oddzielnym stoliku śledzili przebieg tej prezentacji. Katarzyna Brochocka mówiła ciekawie i kwieciście, stworzyła właściwie prawie monodram odsłaniający zawiłości psychologiczne tytułowej postaci Izraela Poznańskiego, a następnie pomagała Wojciechowi Pszoniakowi wejść ze swymi kwestiami w odpowiednich miejscach partytury. Muzyka przez nią stworzona była barwna, stylistycznie zbliżona do neoklasyki Brittena czy Szostakowicza, wokalnie napisana, a jej dodatkową wartością były motywy żydowskie w scenie śmierci i pogrzebu Izraela Poznańskiego, którego na scenie kreował  tenor Aleksander Kunach. Rafał Janiak był bardziej zwięzły zarówno w krótkim słowie wstępnym, jak i w warstwie kompozytorskiej.

• « poprz.
• nast. »