Przegląd nowości

Kazimierz Wolan – baryton z Grodziska

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 17, październik 2014 21:22

Ale zatrzymajmy się jeszcze przy rzeszowskich latach Pana Kazimierza, ciekawych i bardzo ważnych dla dalszego rozwoju młodego artysty. Oto bowiem w Rzeszowie uczyła wówczas śpiewu solowego Maria Świeżawska i przez jej ręce przewinęła się cała plejada młodych rzeszowskich śpiewaków, z Kazimierzem Pustelakiem i Kazimierzem Wolanem włącznie. Ponadto w Rzeszowie pojawiła się unikalna, niezwykle ciekawa inicjatywa muzyczna – Studio Operowe działające w latach 1952-1966 przy Wojewódzkim Donu Kultury przy ul. Okrzei 7 w Rzeszowie. I tam właśnie, w premierowym przedstawieniu „Halki” S. Moniuszki Kazimierz Wolan grał jedną z czołowych ról, mianowicie Stolnika. Tytułową rolę Halki kreowała Janina Maciejewska, Zofię Lidia Turkówna, Janusza Kazimierz Kurzeja, Jontka Paweł Brzozowski. Dyrygował Alojzy Łazarek.

Praca nad rzeszowską „Halką” trwała 14 miesięcy. Premiera miała miejsce 20 lutego 1954 roku w sali widowiskowej Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie. Recenzje były entuzjastyczne. „Nowiny Rzeszowskie” (pb) pisały, że największy sukces odniosło dwoje solistów – Janina Maciejewska i Kazimierz Wolan. Obecna na premierze Olga Didur, znakomita śpiewaczka Opery Bytomskiej, córka założyciela i dyrektora tej Opery Adama Didura, powiedziała: „To przedstawienie niewiele odbiega od poziomu zawodowej opery”. To właśnie Olga Didur, widząc niepospolity talent wokalny i aktorski Kazimierza Wolana, namawiała go do kariery operowej. Przy pomocy Zofii Stachurskiej młody artysta znalazł się w szkole muzycznej w Krakowie, gdzie pobierał lekcje śpiewu u Haliny Jeziorańskiej. Wspomnę jeszcze, iż niezwykle udana premiera „Halki” w Rzeszowie do dziś pozostała w pamięci melomanów. Grano ją ponad sto razy!

Zanim opowiem o wspaniałej karierze operowej Kazimierza Wolana, chciałbym wspomnieć o jego posłudze organistowskiej, jaką pełnił od najmłodszych lat, grając najpierw, już w wieku 17 lat, w kościele w Wysokiej koło Strzyżowa, gdzie zamieszkał, potem ok. 5 lat w kościele OO. Bernardynów w Rzeszowie, będąc jeszcze uczniem rzeszowskiej szkoły muzycznej, następnie w Żołyni, w Nowosielcach koło Przeworska, potem w Krakowie w kościele OO. Pijarów, a potem, już w Bytomiu, około 10 lat, w kościele OO. Jezuitów. Artysta do dziś z sentymentem wspomina tę swoją służbę dla Kościoła.

W Operze Krakowskiej pojawia się Kazimierz Wolan już w 1958 roku, by dwa lata później debiutować w tytułowej roli w operze „Gianni Schicchi” G. Pucciniego. Trzeba jeszcze dodać, iż artysta śpiewał także w Chórze Polskiego Radia w Krakowie. O jego talencie i możliwościach wokalnych świadczy także fakt, iż był obsadzany nie tylko w rolach barytonowych, ale także basowych, realizując je z wielkim powodzeniem.

Po sześciu latach pracy w Operze Krakowskiej, w 1963 roku artysta przenosi się do Opery Śląskiej w Bytomiu, której pozostaje wierny do końca swej kariery artystycznej. Sukcesy przychodzą jeden po drugim, ku zachwytom publiczności i zadowoleniu dyrekcji Opery. Był to czas, kiedy z Opery Śląskiej odszedł znakomity baryton Andrzej Hiolski, udając się do Teatru Wielkiego w Warszawie i Kazimierz Wolan znakomicie go zastąpił, zapełnił tę artystyczną lukę, godnie dzierżąc pałeczkę pierwszego barytona Opery Śląskiej. W 1965 roku poślubił piękną i uroczą damę Janinę, oddaną i kochającą małżonkę, lekarkę z zawodu, z którą dzieli artystyczne sukcesy, jak i radości i smutki dnia codziennego do dziś. Uroczysty ślub miał miejsce 31 lipca 1965 roku w kościele Św. Krzyża w Bytomiu-Miechowicach.

• « poprz.
• nast. »