GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościOpowieść praska
Strona 1 z 3
„Pułapka”, druga opera Zygmunta Krauzego, oparta na dramacie Tadeusza Różewicza pod tym samym tytułem, traktuje o życiu Franza Kafki, jego pragnieniach, zahamowaniach i lękach. Nad jego losem zdaje się bowiem ciążyć postać despotycznego ojca, w scenie poprzedzającej finał przytłaczająca go w dosłownym sensie za sprawą powiększonej ruchomej fotografii w tle. Ucieleśnia on strach przed wszelkim autorytarnym autorytetem, w tym Boga, co konkretyzuje się w obrazie Abrahama ofiarującego Izaaka, którym okazuje się mały Franz, wizji prześladującej pisarza przez całe jego dorosłe życie. Na początku przedstawienia główny bohater występuje zresztą pod dwiema postaciami: dziecka oraz dorosłego, który prawdopodobnie nigdy nie zdołał się uwolnić od urazów wyniesionych z młodości. Jest to bardzo swobodna wizja biografii pisarza, ukształtowana nie tyle w oparciu o fakty, co na podobieństwo jego utworów.
Repetytywna muzyka Krauzego znakomicie oddaje neurotyczne lęki i zahamowania bohatera, których projekcją staną się jego fantasmagoryczne opowieści. Składa się ona z naprzemiennych fraz ostinatowych oraz kantylenowych, przy czym te ostatnie przypominają nieco Messiaena. A więc przebieg muzyczny wyznacza nieustanne ścieranie się pierwiastka recytatywnego oraz krótkich śpiewnych ustępów o charakterze ariosi. Z kolei Brittena do pewnego stopnia przywodzą orkiestrowe interludia okalające przełomową scenę wizji rajskiego dzieciństwa, przypadającą w punkcie złotego podziału operowej akcji, a ewokującą beztroską zabawę na łące, niepostrzeżenie przemieniającą się w obozową selekcję. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |