GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Traviata” w tiule i całuny spowita
Strona 2 z 3
Paweł Skałuba na obecnym etapie rozwoju to coraz bardziej tenor dramatyczny, więc najlepiej odnajduje się w tego rodzaju ustępach jak w drugiej odsłonie drugiego aktu Questa donna conoscete? Kiedy nie są wykorzystywane najwyższe tony tenorowej tessytury. Zrezygnował więc z „c” wieńczącego cabalettę O mio rimorso! O infamiana początku drugiego aktu. Prawdopodobnie właściwą dla niego rolą byłby obecnie Otello, może więc należałoby po niego sięgnąć i po prawie pół wieku wprowadzić do repertuaru łódzkiej sceny operowej?
W śpiewie Arkadiusza Anyszki jako jego scenicznego ojca od czasu do czasu wkradały się szmery, mogące świadczyć o forsowaniu głosu, a może po prostu były oznakami pewnej tego dnia niedyspozycji? Warto wspomnieć, że w tej wersji przywrócono cabalettę Dunque invano trovato t'avrò!, (po którą raz pierwszy w Polsce sięgnął po Mariusz Godlewski w Operze Wrocławskiej?), która może nie jest tak popisowa i błyskotliwa, jak to zazwyczaj bywa, ale odpowiednio podana dostarcza odbiorcom satysfakcji, co było ich udziałem tego wieczora.
Przejmujące wrażenie wywarło także concertato Di sprezzo degno se stesso rende w finale drugiego aktu, a chór wdzięcznie zapisał się w mej pamięci w ustępie Si ridesta in ciel l'aurora w poprzednim oraz krótkim epizodzie karnawałowym Largo al quadrupede, dając się poznać pod względem plastycznej artykulacji. Spośród wykonawców drugoplanowych czy zgoła trzecioplanowych partii, które zazwyczaj nikną gdzieś w tle, warto wymienić Olgę Maroszek jako Florę, Joannę Śmiałkowską w roli Aniny i Roberta Ulatowskiego jako Doktora Grenville'a. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |