Przegląd nowości

„Rusałka” Dvořáka w Opéra Royal de Wallonie w Liège

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 01, luty 2024 22:17

Zamiast niefrasobliwego dopisania się do modnego trendu, reżyserka bierze na poważnie pod uwagę to, że sam kompozytor określił swoje dzieło mianem baśni muzycznej. Uwzględnia też kontekst historyczny, w którym żył i pracował Dvořák, kiedy to głębokim przemianom politycznym wschodniej części Europy towarzyszyło pragnienie dostrzegania i dowartościowywania jej kulturowego dziedzictwa.

Konkretnie oznacza to tyle, że reżyserka nadaje swojej scenicznej wizji wymiar romantyczny, mistyczny i zarazem mitologiczny, uwydatniając wątek nieszczęśliwej miłości i gotowości do poświęcenia, a także niewierności i przebaczenia. Podkreśla też typową dla sztuki tamtego okresu dekadencką grę pomiędzy  miłością i śmiercią, przy czym w tym przypadku owa śmierć nie doprowadza do połączenia się na wieczność kochanków.

Wreszcie Gaitanou nawiązuje w swoim obrazie, we współpracy z dekoratorką i kostiumolożką Cordelią Chisholm, do estetyki fin de siècle’u. Już od samego początku atmosferę tajemniczości tworzy oddzielająca widownię od sceny lekka, uszyta z cienkich i złoconych pasków zasłona, na której wyświetlane są impresjonistyczno-poetyckie, a przywołujące migoczącą taflę jeziora, projekcje wideo Dicka Strakera. Za nią wznosi się przytłaczająca konstrukcja, zdominowana przez monumentalne, metalowe i kręte schody, po których często przemieszcza się Rusałka, ciągnąca za sobą symbolizujący rybi ogon welon. 

• « poprz.
• nast. »