Przegląd nowości

Błękitny Anioł z Nowego Jorku

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 29, kwiecień 2024 22:56

Amerykańska odtwórczyni tytułowej roli w Jaskółce Giacoma Pucciniego w nowojorskiej Metropolitan Opera (transmisja 20 kwietnia w krakowskim kinie Kijów) tak się właśnie nazywa - Angel Blue.
 To trzecia paryska opera tego kompozytora po drugim akcie Manon Lescaut oraz Cyganerii, ale pierwsza, odkąd dane mu było osobiście poznać to miasto. Rozgrywać się tam będzie jeszcze Płaszcz, pierwsze ogniwo Tryptyku.
 A drugi akt Jaskółki (rozgrywający się w lokalu Bulliera) jest wręcz bliźniaczy wobec tego z Cyganerii (w kawiarni Momus).


To opera komiczna (oczywiście we włoskim, a nie francuskim tego słowa rozumieniu), skoro w całości jest śpiewana, bez mówionych dialogów. Z tradycyjną operetką łączy zaś „Jaskółkę” występowanie, obok głównej pary sentymentalnych kochanków (Magdy i Ruggera), paralelnych, komicznych (Lisette i Pruniera).


A także sytuacje z drugiego aktu, kiedy na zabawie spotykają się Pani (Magda) i jej Pokojówka (Lisette), ta druga w toalecie pierwszej, ale nie poznają się zgodnie z opinią Juliana Tuwima o konwencjonalności operetki, w której małżonkom wystarczy zmienić rękawiczki i spinki, by brali siebie za nieznajomych.
Akcja natomiast nie podlega prawidłowościom tego gatunku, skoro w drugim akcie nie dochodzi do wydawałoby się nieodwracalnej katastrofy, mającej jednak szczęśliwe rozwiązanie w następnym. Raczej można mówić o pokrewieństwie ze „smutnymi” operetkami Franza Lehára, skoro ostatecznie dochodzi do rozstania bohaterów.
 Inscenizacja nieżyjącego Nicolasa Joëla z 2008 roku, poza przeniesieniem akcji w czasy międzywojenne, pozostaje dość tradycyjna. 
Magdzie postaci i głosu użyczyła wspomniana już Angel Blue. Pod względem sylwetki raczej odbiegająca od stereotypowego wyobrażenia kurtyzany, ale za pomocą śpiewu dokonująca jej uwznioślenia.

• « poprz.
• nast. »