Przegląd nowości

Brahms: niemiecki i czeski

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 28, kwiecień 2024 18:18

Ten pierwszy, z nazwiska, choć z protestanckiego Hamburga, to większą część życia związał z katolicką Austrią i jej stołecznym Wiedniem, a swoje opus 102 pisał jako koncert pojednania z węgierskim skrzypkiem Josephem Joachimem, stąd zapewne pod koniec Allegra pojawi się krótki zwrot all'ungherese. Solowe głosy w tym skrzypcowo-wiolonczelowym Koncercie podwójnym a-moll prowadzone są imitacyjnie, bardziej wchodząc we współdziałanie i dialog niż rywalizację.

W środkowej canzonie w tempie Andante najczęściej grają w unisonie tworząc marzycielską aurę. Więcej pierwiastka wirtuozowskiego pojawia się dopiero w finałowym rondzie Vivace non troppo. Mimo że materiału tematycznego dostarczyła planowana, lecz niezrealizowana piąta symfonia, to rola orkiestry pozostaje drugoplanowa i już na początku pojawia się rozbudowana kadencja. Młodzi muzycy: będący jeszcze studentem skrzypek Jakub Staszel i wiolonczelista Michał Balas, a zwłaszcza ten drugi, dbali o wzorową artykulację, by do gry nie wkradały żadne niepożądane przydźwięki i można było w pełni cieszyć ucho tym, co zamierzał i zapisał kompozytor. Na więcej dezynwoltury artyści pozwolili sobie dopiero w błyskotliwym bisie. Po przerwie przyszła kolej na czeskiego Brahmsa czyli Antonína Dvořáka.

• « poprz.
• nast. »