Irena Dziedzic – osoba z charakterem

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 28, styczeń 2019 07:42

Pietras Sławomir

Irena Dziedzic była największą gwiazdą polskiej telewizji w drugiej połowie XX w. Przez 25 lat prowadziła cotygodniowe Tele-Echo, rozmowy z różnymi postaciami, gromadzące każdorazowo kilkumilionową widownię. Wychowywałem się na tych programach. Przed czarno-białymi telewizorami siedzieliśmy często mniej dla zaproszonych gości, a bardziej dla jej „inteligencji, klasy, perfekcji, zawoalowanej złośliwości i ironii” (to z niedawnej wypowiedzi ks. Aleksandra Lutra). Od siebie dodałbym jeszcze: nienagannych manier, urzekającego sposobu bycia, wspaniałej polszczyzny, niepospolitej urody oraz szyku w ubiorze i zachowaniu.

Przez kilka sezonów pojawiała się na scenie Festiwali Piosenki w Sopocie i Opolu, mając u boku niedoścignionego Lucjana Kydryńskiego. Cóż to była za para! Cóż to był za wspaniały estradowy duet!.

Piszę o tym z kilku powodów. Moi młodsi czytelnicy myślą zapewne, że wspominam postać sprzed wojny punickiej. Niech dowiedzą się więc, że w tak często deprecjonowanym PRL-u funkcjonowały postacie i osobowości o walorach, umiejętnościach i talencie, których próżno szukać u ich współczesnych odpowiedników. Było wtedy również niemało dziennikarskiego, artystycznego i celebryckiego chłamu. Teraz dopiero okazuje się, że obecnie jest tego jeszcze więcej.

Irena Dziedzic przez wszystkie lata kariery pilnie dbała o prywatność i anonimowość. Wzmagało to wprawdzie zainteresowanie jej osobą, ale jednocześnie podkreślało walory  otoczenia, w jakim się obracała. Jeśli już plotkowano, to bohaterami związanych z nią romansów byli wybitny aktor, wzięty prezenter telewizyjny, a nawet ówczesny premier.

Uchodziła za osobę kompetentną, ale trudną we współpracy. Zaproszenie do Tele-Echa było nobilitacją, obwarowaną wszakże kilkoma warunkami. Dostąpiłem tego zaszczytu na początku lat 80-tych, po rozpoczęciu pracy w Teatrze Wielkim w Łodzi. Najpierw otrzymałem od asystentki zestaw pytań, które Irena zaplanowała zadać mi w trakcie spotkania na antenie. Następnie dostarczono pisemne odpowiedzi na te pytania z prośbą, abym opanował je na pamięć. Próbowałem, ale wszystko mi się mieszało zwłaszcza, że chętnie opowiedziałbym co innego, niż było w tych odpowiedziach.

• « poprz.
• nast. »