Przegląd nowości

Jak uwodzi się na scenie własnego męża

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 07, luty 2019 15:02

Również pod względem wokalnym uwodziła już nie tylko partnera, ale i publiczność. Jej śpiew odznaczał się znaczną kulturą i muzykalnością. Artystka nie nadużywała dynamiki, z wielkim wyczuciem i wrażliwością kształtowała frazę w tej zdecydowanie lirycznej partii, dbając o jej staranne wykończenie, zarówno w duecie z pierwszego aktu Doux souvenirs du pays! O souvenirs chéris!, jak i w przejmującej arii Je dis que rien ne m'épouvante w trzecim.

Z kolei Roberto Alagna, jak mało kto, potrafi ocieplić wizerunek kreowanej przez siebie postaci za pomocą tembru głosu i szerzej zróżnicowanych środków wokalnych jak na przykład zastosowane kilkakrotnie ściszanie pod koniec frazy. Dzięki temu, wzrusza publiczność, budząc zarazem jej współczucie dla prostodusznej ofiary tytułowej bohaterki opery.

Wbrew i francuskiej tradycji nie sięgał natomiast dla celów ekspresyjnych po falset i w swojej popisowej arii „z kwiatkiem” La fleur que tu m'avais jetée na włoski sposób zaintonował „c’’ pełnym głosem, niespodziewanie powtarzając ten efekt w zespołowej kodzie na koniec drugiego aktu. Na podkreślenie zasługuje też nienaganna dykcja, nie zawsze idąca w parze z wokalną maestrią. W tytułową Carmen wcieliła się francuska mezzosopranistka Clémentine Margaine. Artystka o nieco korpulentnej figurze i dość przeciętnej urodzie, na dodatek w jej wykonaniu popularna habanera L'amour est un oiseau rebelle pozbawiona była  większego blasku i wyrazu, co zrazu nie pozwalało spodziewać się większych doznań, nieschodzących, co prawda, poniżej standardu obowiązującego na tej scenie.

• « poprz.
• nast. »