GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościIgnacy Jan Paderewski i Marcella Sembrich-Kochańska w przyjaźni muzycznej i w działaniach na rzecz odrodzenia Polski
Strona 15 z 17
Gdy w lipcu 1919 zmarła w Lozannie matka Sembrich, Julianna, to domownicy z Riond Bosson na prośbę śpiewaczki przez długie lata opiekowali się grobem i układali kwiaty. Sembrich bowiem przyjęła obywatelstwo amerykańskie i pozostała w USA. Część środowiska polonijnego aspiracje polityczne Paderewskiego przyjmowała ze sceptycyzmem. Józef Hofmann pisał do Sembrich w listopadzie 1918 roku: „Paduś [Ignacy J.Paderewski] podobno już zupełnie głowę stracił. Żal mi go. Bierze się do rzeczy, co do niego nie należą. Nie będzie Wilsonem [Woodrow Wilson, prezydent USA od 1916 r., sprzyjał Polsce] nigdy; na to trzeba zimnego i kalkulującego Anglosaksona, a nie porywczości Polskiej”.
Po dwu latach żarliwości politycznej i dyplomatycznej w Polsce i Europie, były premier pierwszego rządu Drugiej Rzeczypospolitej i minister spraw zagranicznych, delegat RP przy Konferencji Ambasadorów i w Lidze Narodów, w styczniu 1921 roku przyjechał do USA. Pod patronatem Herberta Hoovera [w czasie wojny kierował akcją pomocy dla Europy, później wybrany został prezydentem USA] w marcu t.r. urządzono w Hotelu Astor bankiet na cześć Paderewskiego, a Sembrich wygłosiła oficjalne przemówienie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |