Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Yefin Bronfman (31)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 15, listopad 2017 07:04

Najczystsza forma muzyki. Jej mądrość, naturalność, neutralność, dostępność, wielkość i głębia sprawia, że stajemy się lepszymi ludźmi. Zanurzenie się w niej, otwiera przed nami nowe lądy. Piękne i niebezpieczne zarazem. Proste, a jednocześnie skomplikowane i wymagające. Muzyka przy całym swoim anturażu jest bardzo zazdrosna i apodyktyczna. Nie akceptuje półśrodków. Jest bezlitosna i potrafi zakpić z każdego, nawet z największego sukcesu. Dla niej zbędne są wielkie gale, koncerty, piękne słowa, blichtr, nagrody, rozgłos, krytyka, bogactwo. Po cichu wyśmiewa każdego kto próbuje na jej wielkości zdobywać płytki, krótkotrwały rozgłos i sławę.

Gardzi niedopracowaniem, dyletanctwem, ignorancją. Hołduje za to czynom zgoła odmiennym, takim jak dociekliwość, dbałość o szczegóły, umiłowanie prostoty. Przy odpowiednim nastawieniu i otwarciu się, muzyka potrafi wesprzeć każdego adepta gotowego poświęcić swój czas i zapał na zgłębianie jej tajników. Muzyka jest bardzo cierpliwa i bardzo hojnie potrafi wynagradzać każdego kto traktuje ją poważnie, na odpowiednim poziomie, z właściwym zaangażowaniem. Za przykład może posłużyć pianista wyjątkowy: Yefin Bronfman. Żyje muzyką, żyje koncertami. Nie zaprząta sobie głowy sprawami błahymi, malutkimi, niepotrzebnymi. Jego sztuka pianistyczna z każdym kolejnym koncertem jest coraz większa. Muzyka z każdym rokiem uśmiecha się do niego coraz bardziej i obdarowuje go coraz większą mądrością. Inteligencja muzyczna i perfekcja kreacji, stawia go pośród największych mistrzów klawiatury. Niespożyta energia tryskająca spod palców Yefina Bronfmana porywa każdego. Jego bezgraniczne oddanie się muzyce, ukazuje artystę całkowicie zespolonego z muzyką. Yefin Bronfman. Synonim artyzmu w czystej postaci.

                                                                 Szymon Kowalski, pianista

• « poprz.
• nast. »