Przegląd nowości

Z dziejów dwornej miłości

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 23, styczeń 2017 12:04

Śpiewający unisono chór męski dialoguje z Rudelem, a gdy jego głosy dobiegają spoza sceny, to zyskują cechy faktury polifonicznej, przechodząc niekiedy w brzmienia natury klasterowej. Symetrycznie Clémence towarzyszy z kolei chór żeński. W znacznej mierze muzyka Kaiji Saariaho odznacza się typową dla jej twórczości statycznością.

Dużą rolę odgrywa opalizująca brzmieniowo orkiestra, odmalowująca barwne tło dla solowych partii wokalnych, odwołując się w tym celu do techniki spektralnej. Nad sprawnym przebiegiem całości czuwała Susanna Mälkki, która wszakże nie była pierwszą kobietą stającą na podium dyrygenckim w Metropolitan Opera, ubiegła ją bowiem specjalizująca się w tego rodzaju rekordach Simone Young, która jako pierwsza poprowadziła również wagnerowską tetralogię, wyprzedzając w tym względzie Ewę Michnik.

Spośród solistów piętrzącym się trudnościom i wymaganiom swej partii w pełni sprostała Tamara Mumford jako Pielgrzym. Eric Owens i Susanna Philips ze swej strony przydali wokalnej wiarygodności wyrażonym w muzyce uczuciom, przepełniającym parę zakochanych na odległość bohaterów.

• « poprz.
• nast. »