Przegląd nowości

„Potępienie Fausta” Berlioza w Opéra de Lyon

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 24, listopad 2015 10:39

To w jego wnętrzu, a nie w gabinecie Fausta, ma miejsce dialog – filmowany przez kamerę wideo i wyświetlany na wielkim ekranie – pomiędzy uczonym i emisariuszem piekieł, podobnie jak miłosne wyznania protagonisty skierowane do pogrążonej we śnie Małgorzaty. To na ekranie obserwujemy też słynny galop (Peugotem) do miasta (czyli do piekła) Fausta i Mefista – na tle symboli ewokujących wspomniany konsumpcjonizm – oraz snującego się po pustych ulicach i placach Lyonu szatana, pewnie w celu znalezienia nowej ofiary.

Inne wprawiające w zakłopotanie pomysły to powierzenie pierwszej arii Mefistofelesa chórowi, który również dubluje duet miłosny Fausta i Małgorzaty, zastąpienie studentów rozwścieczonym i szykującym się do zlinczowania Brandera tłumem, a żołnierzy – dziwacznie gestykulującą grupą dzieci.

I tak oto węgierski reżyser rezygnuje z metafizycznych czy filozoficznych perspektyw na rzecz zanurzenia tej przecież otwierającej wieloznaczeniowe pole interpretacyjne legendy fantastycznej w kontekście bieżących wydarzeń politycznych, w dodatku doprawionym niestrawnym sosem taniego moralizowania. Największy sprzeciw wzbudza jednak to, że Marton rwie na strzępy narrację muzyczną i przeplata ją grupowym recytowaniem – jak we wspomnianym wyżej prologu – fragmentów własnych lub zaczerpniętych z oryginału Goethego tekstów, co doprowadza do rozbicia struktury dzieła oraz unicestwienia wyrafinowanej i precyzyjnej alchemii, zachodzącej dzięki geniuszowi Berlioza pomiędzy tekstem i muzyką. Nic dziwnego, że duża część lyońskiej publiczności reaguje głośnym buczeniem i innymi oznakami totalnej dezaprobaty.

                                                                            Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »