Przegląd nowości

XXII Festiwal im. Adama Didura – Sanok 2012

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 11, październik 2012 16:40

Wtorek, 2 października, to wielki finał festiwalu.Prosto z San Francisco przybyła do Sanoka Aleksandra Kurzak. Znalazła czas, by zagościć w Sanoku, bo, jak powiada, bardzo lubi śpiewać w Polsce, a zwłaszcza poza stolicą, bo w niewielkich ośrodkach na koncerty przychodzą ludzie naprawdę głodni kontaktu ze sztuką. Jej mistrzowski recital składał się z dwóch części: w pierwszej znalazły się pieśni o słowikach, od Schuberta do Lutosławskiego, a w drugiej arie z oper Mozarta, Donizettiego, Rossiniego, Gounoda. Koncert był wspaniały. Lekkość wykonania, barwa głosu, dykcja, interpretacje sceniczne, zwłaszcza w drugiej części koncertu – wszystko zachwycające. A po koncercie – tłum w foyer, gdzie można było nabyć płytę Aleksandry Kurzak i gdzie artystka cierpliwie rozdawała autografy.

Niektórzy widzowie, którzy podchodzili do mnie po koncercie po autografy, w zaskakujący sposób wyrażali zdziwienie: „Przyjechała pani do takiej dziury” – cytuję. Ja tak nie uważam. Publiczność w niewielkich ośrodkach, takich jak Sanok, jest cudowna, ciepła, spragniona żywego kontaktu ze sztuką – mówiła śpiewaczka, szczerze deklarując chęć powrotu i udziału w następnej edycji.

Koncerty i spektakle to najważniejsza i najbardziej widowiskowa część festiwalu, ale należy pamiętać, ze towarzyszą mu także inne wydarzenia. Przede wszystkim XX Ogólnopolski Otwarty Konkurs Kompozytorski im. Adama Didura, którego zwycięzcą został Maciej Zimka, a nagrodzonej kompozycji, zatytułowanej „Chłopiec z deszczu” publiczność mogła wysłuchać wieczorem 1 października. Przez dwa ostatnie festiwalowe dni w sali baletowej odbywały się zajęcia XX Obozu Humanistyczno-Artystycznego, prowadzone przez instruktorów Sanockiego Domu Kultury.

W sali baletowej w niedzielne przedpołudnie zorganizowano spotkanie ze Sławomirem Pietrasem, poświęcone pamięci wspaniałej śpiewaczki i pedagoga, uczennicy Adama Didura – Antoninie Kaweckiej.

Nie odbyło się niestety spotkanie z Józefem Kańskim, który ze względu na problemy zdrowotne nie mógł przyjechać, nie było więc okazji, by posłuchać opowieści o karierze Adama Didura. Za drobną rekompensatę niech posłuży informacja, do której dotarli pracownicy Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka, dotycząca pobytu Adama Didura we Lwowie. Otóż, będąc niezamożnym studentem Seminarium Nauczycielskiego, Adam Didur rezydował w „Internacie świętego Jozafata”, założonym i prowadzonym przez św. księdza Zygmunta Gorazdowskiego. Biografów Zygmunta Gorazdowskiego dziwiło przez dłuższy czas, skąd podopieczni internatu mieli w pewnym okresie wolny wstęp do Opery Lwowskiej, aż stało się jasne, z jakiej to przyczyny i za czyją sprawą.

Program tegorocznej edycji Festiwalu im. Adama Didura był tak bogaty, że nietrudno, w natłoku relacjonowanych wydarzeń coś pominąć. Więc jeszcze jedno, ważne: w holu SDK od pierwszego do ostatniego dnia imprezy można było oglądać wystawę Juliusza Multarzyńskiego, mistrza w fotografowaniu zjawisk muzycznych, zatytułowaną „Pianiści – studium rubato”. I to już chyba wszystko, co Sanocki Dom Kultury przyszykował na tegoroczną festiwalową jesień.

• « poprz.
• nast. »