Przegląd nowości

„Guru” Laurenta Petitgirarda w Opéra de Nice

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 23, luty 2024 17:58

Wreszcie podkreślić należy, że Petigirard powierzył bardzo ważne pod względem dramaturgicznym i wokalnym zadania świetnie tutaj brzmiącemu chórowi, reprezentującemu członków sekty. Początkowo noszą oni barwne stroje, które następnie zostają zastąpione czarnymi ubiorami, zapowiadającymi zbliżającą się tragedię absurdalnej śmierci.

Mankamentem prezentowania omawianego przedstawienia w wymienionym wyżej teatrze jest brak w nim kanału orkiestry, co wymusza umieszczenie Orkiestry Filharmonicznej Nicei w głębi sceny. W konsekwencji soliści znajdują się cały czas za plecami dyrygującego wykonaniem Laurenta Petitgirarda, a taka sytuacja stawia ich w niezbyt komfortowej sytuacji.

Wspomagają się oni wprawdzie umieszczonymi z przodu monitorami, które wszakże nie są w stanie zastąpić bezpośredniego kontaktu wzrokowego z kapelmistrzem. Drugim słabym punktem tej skądinąd intrygującej realizacji jest nadużywanie przygotowanych przez Juliena Souliera projekcji wideo, przedstawiających na przykład morską perspektywę czy lot zwiastujących nieszczęście czarnych ptaków. Ów nagminnie wykorzystywany przez licznych reżyserów proceder stał się od pewnego czasu irytującą i powtarzaną aż do znudzenia manierą. Ogólnie rzecz ujmując trzeba jednak raz jeszcze wyrazić wdzięczność dyrektorowi Bertrandowi Rossiemu, iż nie zawahał się wstawić do bieżącego repertuaru tej ignorowanej do tej pory, choć niewątpliwie ważnej i wbrew pozorom przystępnej dla szerokiej publiczności pozycji. Szczelnie wypełniona widownia i gorące przyjęcie zgotowane owej wartościowej inicjatywie w pełni potwierdzają trafność jego artystycznej intuicji.

                                                                                    Leszek Bernat 

• « poprz.
• nast. »