Przegląd nowości

Wirujące wesele

• 

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 27, kwiecień 2024 18:09

Jeśli na poważnie przyjąć fabułę musicalu Wirujący seks, czyli polskie love story, to najlepszej oceny naszym obyczajom ślubno-weselnym on nie przynosi. Może nawet dla samej formalności powinno zaprotestować Ministerstwo Rodziny. Skoro statystycznie co trzecie polskie małżeństwo się rozpada, to wydarzenia pokazywane na scenie przekraczają nawet tę wysoką normę.

 

 

 

Mania, główna gwiazda tańczonej i śpiewanej opowieści (Agata Łabno), mimo zawarcia ślubu z Henrykiem (Krzysztof Róg), jeszcze podczas uroczystości weselnej zmienia obiekt swej miłości na Patryka, (bo znacznie lepiej tańczy od okulałego Henia), ale w końcówce balu dowiadujemy się, że i z Patrykiem związek się nie udał, więc ta szalona dwudziestolatka staje się już podwójną rozwódką. Aby przypieczętować nietrwałość małżeńskiej love story rodzice Mani, Katarzyna i Ignacy, w ramach toastów dla młodej pary uprawiają turniej wyzwisk pod własnym adresem.

Pewnie dlatego barwne i pełne temperamentu widowisko z Teatru Rampa jest dozwolone od 13 lat. Nie będzie tu wycieczek przedszkolaków ani pierwszaków. A szkoda, bo od strony muzycznej i tanecznej jest ono przygotowane bardzo starannie. Znajdziemy tutaj songi śpiewane na trzy, a nawet na cztery głosy, nie mówiąc o tym, że każda z postaci ma też własną piosenkę do wykonania, oczywiście za pośrednictwem przypiętego mikroportu, co sprawia, że jest ogólnie zbyt głośno.

 

 

Wśród solistów najlepszą solówkę mają dwaj panowie, Dawid, brat Patryka, (Marcin Januszkiewicz), który jest jego konkurentem w rodzinie i śpiewa o swej beznadziejnej walce o prymat od najmłodszych lat. Gdy wspomina swe dzieciństwo przechodzi na falset, czyli sopran chłopięcy i robi ze swym głosem coś, czego nie powstydziłby się nasz „król” w kategorii sopranów męskich Jakub Józef Orliński.

 

 

Jego wokal jest czysty, miękki, niewinny i dopiero w drugiej zwrotce (gdy opowiada o przypadkach gdy miał 20 lat) nabiera cech złości, ironii i sarkazmu. Wspomniany Patryk, mistrz tańca z ambicjami broadwayowskimi (Marek Zawadzki), nie ma takiego głosu, natomiast jego sceniczne imię jest wykorzystane ku uciesze publiczności w trakcie weselnego przyjęcia. Patryk w końcu będący jakby odwołaniem do mega gwiazdora amerykańskiego Wirującego seksu sprzed 36 lat, czyli w oryginale – Dirty Dancing, gdzie wszyscy podziwialiśmy Patricka Swayze’go. Kiedy Mania rozpaczliwie poszukuje partnera, ktoś pyta: Patryk? Jaki? I sala reaguje gorąco.

Podobna aktualna aluzja pojawia się, gdy pada informacja, że Patryk wyjechał już do Nowego Jorku. Przyjaciele Mani, chcą ją szybko podwieźć na lotnisko. Gdzie? Do Radomia, to tylko 100 kilometrów. I znów śmiech. Powiedzmy jeszcze o zawodowych muzykach na scenie. Jeden to wujek Pana Młodego, niejaki Jerzy (Julian Mere), który zadziwia aksamitną barwą głosu, jak Sinatra, a jeszcze przygrywa sobie na gitarze.

 

 

Należy więc do grona trzech muzyków, którzy na żywo produkują się na scenie, bo resztę wypełnia nagranie. W poszczególne sety wchodzą z jazzowym wtrętem Mateusz Pisulak – saksofon i Nathan Williams – trąbka, i robią to profesjonalnie. W sumie musical Tadeusza Kabicza, który napisał scenariusz, teksty piosenek i wyreżyserował widowisko to kawał dobrej roboty.

 

  

A skoro mówimy musical, to trzeba powiedzieć skąd się wzięła owa muzyka. Jej autorem jest Grzegorz Rdzak, szalenie uzdolniony student w klasie fortepianu wrocławskiej Akademii Muzycznej, ale mający już spory dorobek twórczy. To on stworzył muzykę, zaaranżował stare melodie i napisał też teksty piosenek. Stronę ruchu tanecznego scen zbiorowych i popisów solowych objął Michał Cyran – aktor, tancerz, choreograf i menedżer, zaś scenografia i kostiumy są dziełem dobrze znanej w środowisku Natali Natsuri Kitamikado. Ten polski Wirujący seks podoba się także dlatego, że ma nieoczywistą i wcale nie optymistyczną fabułę i nie czyni z niej dramatu.

                                                             Joanna Tumiłowicz