Jak się nie ma miedzi, to się w domu siedzi

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 04, czerwiec 2018 07:41

Pietras Sławomir

Orkiestra Opery Śląskiej w obu częściach spektaklu zaprezentowała się na ciągle zwyżkującym poziomie. Jeśli nie dziwni to w utworze współczesnym po niedawnym muzycznym sukcesie Króla Ubu Krzysztofa Pendereckiego, to zagranie trudnej orkiestrowo Szeherezady wręcz zaskoczyło, wzbudzając respekt, a miejscami podziw.

Przy pulpicie stanął młody dyrygent Maciej Tomasiewicz, wychowanek katowickiej Akademii Muzycznej. W swym dotychczasowym dorobku ma aż nadto liczne asystentury u różnych dyrygentów, którym już śmiało dorównuje. Wypada więc wyzwolić go na samodzielność zwłaszcza, kiedy tak dobrze poradził sobie z Szeherezadą,na której nieraz łamali sobie batuty starsi i dojrzalsi mistrzowie.

Z prawdziwą satysfakcją odnotowuję dobrą pracę bytomskiego zespołu baletowego pod kierownictwem Grzegorza Pajdzika, w harmonijnej – jak słyszę – współpracy z jego asystentką Aleksandrą Piotrowską-Zarębą.

Obie tytułowe role Wieczoru pięknie tańczyła Michalina Drozdowska, co poza tym sugeruje, że teatru ciągle nie stać na dwie równorzędne baleriny. To samo dotyczy Sebastiana Simca (jednocześnie Jazona i Służącego w Medei). Pozytywnie wspomnę również o Karolu Pluszczewiczu (Szahrijar).

Pierwsze rezultaty funkcjonowania Opery Śląskiej pod nowym kierownictwem zasługują  na środki finansowe umożliwiające angażowanie utalentowanych artystów, zwiększanie ilości premier, a zwłaszcza nakładów na produkcję środków inscenizacyjnych i honoraria realizatorów, aby nie udawać, że bajki z tysiąca i jednej nocy, oraz tragedie antyczne należy „uwspółcześniać” pustą sceną, skąpymi kostiumami i zredukowaną liczbą tancerzy bo rzekomo „orientalizm z dzisiejszej perspektywy nie jest już niczym egzotycznym i niezwykłym”.

Proszę przyjąć do wiadomości, że jest (również antyk !), jeśli ma się na to pieniądze i odpowiednich artystów. Natomiast jeśli się nie ma, pozostaje tylko zaduma nad tytułem dzisiejszego felietonu.

                                                                   Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »