Przegląd nowości

Duo Varnerin: misterne i wysublimowane klimaty

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 04, listopad 2019 21:07

Francuski termin muzyczny  „melodie” oznacza pieśń artystyczną, zbliżającą się w swoim charakterze do liederów Schuberta. Jej intymna forma narodziła się w dziewiętnastym wieku i stanowiła w dużej mierze odpowiedź na triumfujący wówczas w całej Europie, nacechowany pompatycznością i przygniatającym rozmachem wagneryzm. Źródłem wspomnianej intymności jest bliski dialog pomiędzy głosem i fortepianem, w którym poezja emanuje zarówno ze śpiewanego tekstu, jak i z jego muzycznej transkrypcji.

Warto zresztą przypomnieć, że trudnej i wymagającej sztuce pisania tego typu pieśni oddawali się chętnie i z wyraźnym upodobaniem najwybitniejsi francuscy kompozytorzy, od Gabriela Faurégo do Camille’a Sant-Saënsa, od Charles’a Gounoda do Claude’a Debussy’ego, Maurice Ravel, Francis Poulenc, Hector Berlioz, nie pomijając mniej znanych, a przecież wartych uwagi twórców jak Déodat de Séverac, Cécile Chaminade, Gabriel Dupont, André Capelet, Fernand de la Tombelle, Félicien David, Benjamin Godard i inni. Wszyscy oni zgodnie ze zwyczajem pisali pieśni na głos i fortepian - o czym była już wyżej mowa - toteż wydana teraz pod szyldem działającej na rynku od ośmiu lat firmy Muso płyta, poświęcona w całości właśnie francuskiej mélodie, ale w wykonaniu głosu z towarzyszeniem gitary klasycznej, wzbudziła niemałą ciekawość połączoną z pewnym, jak się szybko okazało nieuzasadnionym, niepokojem dotyczącym końcowego efektu artystycznego.

• « poprz.
• nast. »