Przegląd nowości
Mistrzowie literatury, kompozycji, reżyserii
- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 28, marzec 2019 21:18
iteratura często wykorzystuje motyw wojaka-samochwały; z rodzimych pisarzy przywołać można Fredrę i postać Papkina z Zemsty, Sienkiewicza i jego Pana Zagłobę. Impulsem dla tej literackiej tradycji była postać szekspirowskiego Falstaffa.
Na pojawienie się tego bohatera mogło złożyć się kilku pierwowzorów:jeden z aktorów, działających w ówczesnym Londynie, klaun z trupy aktorskiej Szekspira, bądź wódz angielski z okresu Wojny Stuletniej, John Fastolf, biorący udział w kampaniach wojennych Anglików we Francji (Sir John Falstaff pojawia się w sztukach Williama Szekspira, jako kompan przyszłego króla Henryka V). Choć Verdi skomponował operę Falstaff jako ostatnie swe dzieło, w osiemdziesiątym roku życia, próżno jednak szukać w tym dziele gorzkiej refleksji czy żalu za utraconą młodością.
Przeciwnie, okazał się twórcą młodym duchem, a znakomite libretto A. Boita (bazujące na szekspirowskich sztukach – Wesołych kumoszkach z Windsoru oraz Henryku IV) tak zainspirowało Verdiego, że ostatnia jego opera jest dowcipna, przekorna, a bohaterowie są muzycznie znakomicie scharakteryzowani. Nie sposób nie polubić Falstaffa, który budzi sympatię swoim życzliwym stosunkiem do życia, do samego siebie i posiada zadziwiającą umiejętność wychodzenia obronną ręką z wszelkich opresji, jak pułapka w koszu, czy atak złośliwych chochlików.
Reżyser Maciej Prus, mówiąc o swych realizacjach na deskach teatrów dramatycznych wyznawał – Długo bałem się Szekspira. Zaprzeczeniem tych słów są wybitne zrealizowane spektakle Ryszarda III (1993), Straconych zachodów miłości (1994), Juliusza Cezara (1996), Wieczoru Trzech Króli (1996), Króla Leara (1998), Komedii omyłek (2003), Tymona Ateńczyka (2007), Wiele hałasu o nic (2008). Ten znakomity twórca ma na swoim koncie także kilkanaście inscenizacji operowych. Verdiovski Falstaff, którego premiera odbyła się w Operze Nova w 2017 roku daje widzom przyjemność ze śledzenia czytelnie przedstawionej akcji komedii i perypetii bohaterów oraz poznania najlepszej bodaj kompozycji operowej, jaka wyszła spod pióra mistrza z Busseto. Muzykę Falstaffa, jednego z największych dzieł w operowym repertuarze, przy całym mistrzostwie technicznym cechuje humor, barwność i spora doza liryzmu. Wystawienia Falstaffa w polskich teatrach operowych zdarzają się niezmiernie rzadko; spektakl nagrodzony trzema Nagrodami im. Kiepury aktualnie oglądać można tylko w Operze Nova, która zaprasza na cztery wieczory z tym tytułem: w sobotę, 30 marca, w poniedziałek, 1 kwietnia, w piątek, 5 i niedzielę, 7 kwietnia. Orkiestrą Opery Nova dyrygować będzie Piotr Wajrak, a główne partie solowe wykonywać będą kolejno: Leszek Skrla i Łukasz Goliński (Falstaff), Szymon Komasa i Sławomir Kowalewski (Ford), Anna Wierzbicka i Magdalena Polkowska (Alice Ford), Julia Pruszak i Aleksandra Wiwała (Nannetta), Małgorzata Ratajczak i Katarzyna Nowak-Stańczyk (Pani Quickly), Małgorzata Grela i Dorota Sobczak (Meg Page).
Zapowiadamy również, że słynne przedstawienie w reżyserii Macieja Prusa, operę Previna Tramwaj zwany pożądaniem z udziałem m.in. Szymona Komasy i Aleksandry Wiwały, obejrzeć będzie można podczas XXVI Bydgoskiego Festiwalu Operowego.
(inf. własna)