Przegląd nowości

„Faust” Gounoda w Opéra Royal de Wallonie - Liège

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 07, luty 2019 10:13

Z kolei przepastny, ciemny i przytłaczający dużym wolumenem bas Ildebrando D’Arcangelo nie pozostawia żadnych wątpliwości, co do szatańskiego charakteru perfidnego manipulatora, jakim jest obserwujący z satysfakcją negatywny efekt swoich niecnych działań Mefisto, pokazany tutaj jako elegancki i kryjący się za słonecznymi okularami przystojniak.

Partię Walentego, brata Małgorzaty, sugestywnie interpretuje dysponujący gęsto nasyconym barytonem Lionel Lothe, lirycznym i atrakcyjnie brzmiącym mezzosopranem uwagę przyciąga wcielająca się w młodego Siebela Na’ama Goldman, a studentem Wagnerem jest Kamil Ben Hsaïn lachiri. Nieco niższy poziom prezentuje mający już szczyt kariery za sobą tenor Marc Laho, który w tytułowej roli Fausta zdradza tendencję do forsowania głosu w górze skali, choć jego sceniczne zaangażowanie i pełne utożsamianie się z postacią alchemika jest w stanie z powodzeniem te niedostatki wokalne rekompensować.

Wreszcie jak zawsze bez zarzutu przygotowany przez Pierre’a Iodice’a chór imponuje nie tylko zbiorową muzykalnością, ale także mistrzostwem precyzyjnego realizowania zarówno grupowych, jak i indywidualnych zadań scenicznych. Nad całością wykonania czuwa wyraźnie rozsmakowany w tej muzyce i do końca w niej zanurzony Patrice Davin, którego sugestywna i wyczulona na wszelkie detale partytury oraz ścisłą współpracę z solistami dyrekcja w połączeniu z fizycznym poddawaniem się całą sylwetką przepływowi muzyki służy wydobyciu z dzieła Gounoda maksymalnej ekspresji i teatralności. Bez wątpienia mamy tu do czynienia z jedną z bardziej udanych i porywających realizacji operowych bieżącego sezonu.

                                                                          Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »