Przegląd nowości

Historia stworzenia według Miltona i Pendereckiego (3)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 31, marzec 2021 10:00

Druga opera Krzysztofa Pendereckiego stanowi do pewnego stopnia syntezę jego muzyki sakralnej oraz scenicznej. Znajduje to wyraz już w samym określeniu gatunkowym – sacra rappresentazione – a więc dzieła teatralnego o treści religijnej, zrodzonego w piętnastowiecznej Florencji, a łączącego cechy oratorium z akcją sceniczną (jednym z pierwowzorów była Rappresentazione di anima et di corpo Emilia de Cavalieriego).

Wykonawcami tych utworów byli wyłącznie młodzi mężczyźni, a imienne autorstwo obejmowało z początku wyłącznie teksty (m.in. Wawrzyńca Medyceusza), podczas gdy motywy muzyczne czerpano z laud i madrygałów. Penderecki nie był pierwszym, który sięgnął do tego gatunku w wieku dwudziestym. Poprzedził go Ildebrando Pizzetti i jego Sacra rappresentazione d’Abramo ed Isaaco do tekstu o tym samym tytule Feo Belcariego z tamtych czasów, opracowanego przez Onorato Castellaniego. Utwór ten wystawiono w Perugii 2 października 1937 roku. Z kolei 30 października 1950 roku w rzymskim Eliseo odbyła się prapremiera Hioba Luigiego Dallapiccoli.

• « poprz.
• nast. »