Przegląd nowości

Opera Królewska i akcja protestacyjna

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 23, lipiec 2018 07:26

Po obnażeniu nieuctwa, cwaniactwa i bezczelności reżyserów dopuszczanych do kiereszowania polskich spektakli operowych (co uczynił Jacek Marczyński w zamieszczonym na portalu internetowym kultura.onet.pl felietonie „Jak zrobić karierę?”), miło było znaleźć się na spektaklu Don Giovanniego Mozarta w Polskiej Operze Królewskiej w Łazienkach, gdzie obejrzałem przedstawienie 6 lipca.

Partię tytułową śpiewał Robert Gierlach. Był Giovannim wyśmienitym wokalnie, aktorsko i aparycyjnie, choć ostatnio nieco przytył (uważaj!). Rewelację przedstawienia stanowił młody bas Patryk Rymanowski, dopiero co zdymisjonowany z Teatru Wielkiego w Łodzi, kierowanego – mamy nadzieję chwilowo – przez trzeciorzędnego tenora i znowu „niedysponowanego” dyrygenta.

„Nie moje małpy, nie mój cyrk”, ale wyrzucając tak utalentowanego, pięknogłosego, świetnie dysponowanego i urodziwego solistę, podobno w trosce o poziom artystyczny, rządzący tenor powinien znaleźć się ewentualnie w chórze, a dyrygent na odwykówce i rencie!

W Teatrze Królewskim w Starej Oranżerii Donnę Annę rewelacyjnie śpiewała Gabriela Kamińska, Donnę Elwirę – nieco słabsza Tatiana Hempel-Gierlach, a Zerlinę – bezkonkurencyjna i boska Marta Boberska. Komandorem był obdarzony pięknym basem profondo Tomasz Raff, Masettem – Robert Szpręgiel, a Don Ottaviem – Leszek Świdziński, którego rodzaj głosu daleki jest od mozartowskich standardów, choć to bardzo dobry tenor i świetny operowy artysta.

Wysoki poziom przedstawienia wyznaczała przede wszystkim batuta Łukasza Borowicza. Coraz częściej poznają się na nim światowe centra muzyczne. W jesieni wybieram się do Paryża na cykl spektakli Hugonotów Meyerbeera, którymi dyrygować będzie w Opera Bastille.

Inscenizacja i reżyseria Ryszarda Peryta dla polskich miłośników opery jest rodzajem zadośćuczynienia po tym, co ostatnio musieli oglądać w Warszawie (bezczelna Carmen), Poznaniu (idiotyczny Napój miłosny), we Wrocławiu (bałamutna Capuletti i Montecchi) oraz Krakowie (powszechnie krytykowana Anna Bolena).

• « poprz.
• nast. »