Przegląd nowości

Państwo Mozartowie w Seraju

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 08, maj 2018 08:36

Na małej scenie Warszawskiej Opery Kameralnej udało się stworzyć taki jarmarczny koloryt Seraju bogatego paszy, zaangażowano parę tancerek z odsłoniętymi brzuchami zaś scenograf Paweł Dobrzycki odbył na koszt WOK pielgrzymkę po bazarach Istambułu w poszukiwaniu odpowiednich i tanich materiałów oraz akcesoriów. Scena umiejętnie powiększona przez postawione na brzegach wielkie lustra potęgowała wrażenie bliskowschodniego przepychu.

Na tym tle miotający się w bezsilnej wściekłości zausznik paszy Selima mógł snuć swoje drastyczne rozważania o wiązaniu, ćwiartowaniu i przypalaniu krnąbrych „niewiernych”, którzy zakradli się do pałacu. We wdzięcznej roli Osmina zobaczyliśmy i usłyszeliśmy soczysty bas Dariusza Górskiego, dobrze brzmiący w górze i w dole.

Mozart - Belmonte pojawił się na scenie razem z dwójką drobnych dzieci, które obowiązkowo posadził przy atrapie szpinetu, aby markowały jakieś granie, czym nawiązał do swego dzieciństwa, gdy na rozkaz ojca siadał z siostrą by popisywać się przed słuchaczami. W tej roli zobaczyliśmy młodego tenora Jacka Szponarskiego, jeszcze studenta Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, artystę z dużym potencjałem, dobrym wyglądem i niezłym głosem. Ubrany był jak XVIII wieczny elegant, co wcale nie przeszkadzało w wyprawie do Turcji. Jako Konstancja towarzyszyła mu z wdziękiem i świetną prezencją Sylwia Krzysiek, swobodnie biorąca wysokie koloratury i nieźle oddająca sytuację uwięzionej, ale jeszcze nie napoczętej kochanki-żony Selima.

• « poprz.
• nast. »