Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Pierre-Laurent Aimard (46)

Opublikowano: środa, 28, luty 2018 07:27

Muzyka klasyczna potrzebowała, potrzebuje i będzie potrzebowała wybitnych muzyków koncertujących, sławiących jej piękno przed publicznością na całym świecie. Nowo powstałe dzieło muzyczne popada w kompletne zapomnienie jeżeli nikt o nim nie ma szansy się dowiedzieć. Bez muzyków wykonujących konkretny utwór, w tym również pianistów, można powiedzieć że dzieło nie istnieje w pełni.

Pierre-Laurent Aimard 1

Nie można jednak całkowicie przekreślać żadnej kompozycji. Może się okazać, że powstał w nieodpowiednim czasie, miejscu lub okoliczności jego powstania nie były wystarczająco sprzyjające. Najbardziej spektakularnym przykładem może tu być twórczość Jana Sebastiana Bacha, która przez dziesięciolecia była szerzej nieznana. Dopiero Felix Mendelssohn-Bartholdy dostrzegł w niej wartości najwyższej próby. Każdy twórca potrzebuje takiego właśnie adwokata swoich utworów. Reprezentantów uparcie głoszących o wyjątkowości twórcy oraz jego dzieł. Każdy twórca przechodzi dokładnie to samo.


Tak było z Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem, tak było z Fryderykiem Chopinem, nie inaczej z Karolem Szymanowskim. Bardzo często to sam kompozytor wciela się w rolę wykonawcy swoich utworów. Dodatkowo swoją osobowością twórcy zaraża innych muzyków nowatorstwem swoich kompozycji. Współczesna muzyka klasyczna krąży niczym nieproszony gość po festiwalach muzyki nowej, po domach innych twórców, krytyków muzycznych, teoretyków, poetów, pisarzy. Ludzie ci, światli i otwarci na nowe idee, potrafią na bazie ogromnej wiedzy zdobywanej latami, odnieść się do napotkanego zjawiska. Dopiero po tych pierwszych szlifach, niekiedy już po śmierci swojego twórcy, utwór niepostrzeżenie przedostaje się przez szczelnie obstawione bramy sal koncertowych największych filharmonii. Ponownie można sypać nazwiskami - Gustaw Mahler, Sergiusz Rachmaninow, Sergiusz Prokofiew...

Pierre-Laurent Aimard 2

Praktycznie ten sam schemat dotyczy największych twórców. Programy koncertów pełne są nazwisk twórców XX wieku, lecz są to w większości utwory już znane i powstałe kilka dziesięcioleci wcześniej. Nie sposób odnieść się do muzyki np. Pierre Bouleza, Antona Weberna czy też György Ligetiego jako do stuprocentowej muzyki współczesnej. Muzyka współczesna to prawdziwa rzadkość. Istnieją na szczęście liczne festiwale muzyki współczesnej, które z jednej strony pozwalają zaprezentować się młodym twórcom, z drugiej strony publiczność ma szansę prześledzić historię muzyki pisaną na naszych oczach. Każde pokolenie twórców wychowało swoich muzyków. Artystów, którzy propagowali na całym świecie ich dzieła. Wśród nich znajdują się również pianiści. Osoby niezwykle elokwentne, bardzo dobrze wykształcone, posiadające zmysł ogarnięcia całej muzyki klasycznej od kompozycji najwcześniejszych aż po najnowsze. Swobodnie poruszają się po nieskończonej liczbie stylów muzycznych i wykonawczych. Znają osobiście wielu twórców, mają również wpływ na ostateczny kształt powstających dzieł. Specjalistą od muzyki współczesnej w dzisiejszych czasach jest wyjątkowy pianista i muzyk, Pierre-Laurent Aimard. Postać wyjątkowa w świecie muzyki klasycznej. Wbrew przyjętym schematom, z niezwykłą dbałością i dociekliwością zajmuje się kompozycjami, które dopiero co powstały. Potwierdza to nie tylko w swoich licznych nagraniach dla czołowych wytwórni fonograficznych, ale również podczas niezliczonych koncertów. Łączy w nich muzykę czasów minionych ze sztuką XX i XXI wieku. Ukazuje różne perspektywy wpływów artystycznych, skłania do zadumy nad doskonałością sztuki muzycznej. A przy tym ukazuje proces twórczy i współtwórczy w muzyce. Pierre-Laurent Aimard. Człowiek o wyjątkowej inteligencji, wiedzy i smaku muzycznym. Artysta pierwszej klasy, który niestrudzenie upowszechnia muzykę naszych czasów.

                                                                          Szymon Kowalski, pianista