GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Peleas i Melizanda” w Opera Vlaanderen w Antwerpii
Strona 4 z 7
Te krzyżujące się, tworzące zmienne pajęczyny i sidła sznurki zostają też pomysłowo i symbolicznie wykorzystane w słynnej scenie z włosami z aktu trzeciego, kiedy stojąca na szczycie wieży Melizanda czesze swe długie włosy. Również i wówczas, kiedy kaskada tych złotych włosów spływa z wieży do Peleasa, a on zaczyna je pieścić w ekstazie.
Wspomniana sieć utrudnia jednak bezpośredni kontakt pomiędzy zakochanymi, w związku z czym nie dostrzegamy pomiędzy nimi fizycznej bliskości ani żadnych czułych i serdecznych gestów. Stwarza ona natomiast rozpaczliwe poczucie zamknięcia i uwięzienia, zarówno w sensie dosłownym, jak i przenośnym, zwracając uwagę na wewnętrzne rozterki i rozdarcie młodej pary. Podkreślić należy, że to opresyjne wrażenie zamknięcia jest też skutecznie kreowane za pomocą scenografii Mariny Abramović, w której na darmo wypatrujemy leśnej sadzawki, otoczonego leśną gęstwiną zamczyska, wieży czy zamkowego podziemia. Te konkretne miejsca zostają zastąpione wyzutymi z wszelkich odniesień czasowych dekoracjami, składającymi się głównie z ogromnych, rozświetlonych od wewnątrz, jakby lodowych brył o fallicznych kształtach. W pozycji pionowej przypominają one stalagmity, lub zwisające z góry stalaktyty, zaś ułożone w pozycji horyzontalnej zamieniają się w kamienne łoże śmierci – katafalk, na którym spoczywa martwa Melizanda. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |