GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Dialogi karmelitanek” w Opéra Grand Avignon
Strona 5 z 6
Omawiana realizacja nie ogranicza się jednak wyłącznie do mocnych wrażeń estetycznych, lecz wywiera też ogromne wrażenie za sprawą po mistrzowsku przemyślanej i precyzyjnie ustawionej gry aktorskiej. Zwłaszcza dwie sceny zapadają głęboko w pamięć i stanowią jakby rodzaj klamry dla całej narracji dramaturgicznej.
Pierwsza z nich to moment, w którym Blanche de la Force delikatnie opiera głowę o kolana swego ojca Markiza de la Force i jakby pogrąża się we śnie. Zabiegiem tym reżyser wyraźnie sugeruje, że mające wkrótce nastąpić dramatyczne wypadki znajdują swoją przerażającą zapowiedź w dręczących uśpioną bohaterkę koszmarach.
Nie można też pozostać obojętnym wobec obrazu finału opery, podczas którego na tle rozgwieżdżonego nieba rozlegają się upiorne uderzenia maszyny śmierci, którym towarzyszą oślepiające błyski świetlne. Każdy z nich jakby śmiertelnie przeszywa kolejne karmelitanki, które zamierają w tym momencie w bezruchu, a następnie bezgłośnie osuwają się na ziemię. Wobec takiego widoku emocje poruszonych do głębi widzów sięgają zenitu. W niezapomnianej wizji Timára idealnie się odnajduje prezentujący wysoki poziom zespół solistów, w którym dominuje sopranistka Ludivine Gombert, wrażliwa i wiarygodna w roli Blanche de la Force, choć czasami niepotrzebnie nadużywająca siły swego mocno brzmiącego głosu. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |