Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Rudolf Serkin (38)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 03, styczeń 2018 07:34

Wydobywanie pięknego, głębokiego i szlachetnego dźwięku z fortepianu nie zależy li tylko od fizycznych aspektów rąk, lecz od rozbudzenia wewnętrznego dźwięku wykonawcy. Dźwięku, który każdy człowiek nosi w sobie. Jest to bardzo zbliżony proces do właściwego ustawienia głosu ludzkiego u śpiewaka. Każdy pianista posiada swój własny, uniwersalny i niepowtarzalny dźwięk. Zapanowanie nad nim to jeden z podstawowych celów właściwych studiów muzycznych. Umiejętne posługiwanie się swoim wewnętrznym głosem w prostej linii przekłada się na technikę gry i na swobodę gry każdego pianisty. Nie forsując swoich rąk, umiejętnie pokonuje on nawet najbardziej karkołomne pasaże. Palce pianisty są jedynie narzędziem jakie wykorzystuje do gry na fortepianie.

Sędziwi pianiści sprawnie korzystający ze swojego głosu wewnętrznego, wyróżniają się spośród tłumu innych muzyków swoimi rękami. Rękami, które na pierwszy rzut oka pasują idealnie do instrumentu, są jakby skrojonymi do gry na fortepianie. Wyćwiczone, pełne, podporządkowane swojemu właścicielowi. Większość mistrzów klawiatury posiada ręce na których widok od razu słyszy się muzykę. Pianista Rudolf Serkin zdecydowanie należy do grona takich właśnie pianistów. Jego ręce są wypełnione dotykiem fortepianu, oddychają muzyką. A jego palce poruszają się w iście harmonijnym pochodzie życia muzycznego. Każdy pretekst jest dobry, aby zainteresować się muzyką wykonywaną przez Rudolfa Serkina, nawet jeśli będą to tylko jego ręce. A one wręcz wołają o bliższą uwagę. Pianista z takimi rękami nie może grać inaczej niż tylko wspaniale. Teoria ryzykowna, choć w przypadku Serkina w pełni uzasadniona. Panuje on nad fortepianem w sposób zjawiskowy. Gra bez najmniejszego fizycznego wysiłku, z wielką łatwością i precyzją. Pozwala mu to na oddanie się w pełni muzyce, którą kształtuje w każdej sekundzie według największej staranności. Ogromna charyzma i koncentracja. Rudolf Serkin. Postać wyjątkowa w muzyce klasycznej, obok której nikt nie może przejść obojętnie.

                                                                       Szymon Kowalski, pianista

• « poprz.
• nast. »