Przegląd nowości

Zasługi i reformowanie na pointach

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 24, kwiecień 2017 08:16

Było kilka przyczyn, dla których zamiast pilnie obserwować przebieg XX Ogólnopolskiego Konkursu Tańca im. Wojciecha Wiesiołłowskiego, pokręciłem się trochę po Gdańsku, popatrzyłem na finał, odbyłem szereg rozmów, nieudany obiad nad Motławą i udaną kolację w dobrze dobranym gronie, a następnego ranka z autostradową szybkością 140 km/godz. oddaliłem się z Trójmiasta.

W uszach ciągle dźwięczały mi powtarzające się bez końca konkursowe wariacje z kilku zaledwie baletów (Paquita, Don Kichot, Jezioro, Śpiąca, Bajadera, Korsarz, Dziadek, Esmeralda, Giselle, Coppelia), choć w światowym repertuarze jest ich co najmniej kilkaset. Niemal wszyscy uczestnicy wykonywali je niepewnie suponując, że to wszystko jest za trudne i tańczone przez nich za wcześnie. Dopiero kiedy finalistom pozwolono improwizować na zadany temat, młodzież rozwinęła skrzydła demonstrując, że mamy do czynienia z artystami, a nie kukłami i manekinami ubranymi w wyrwane z jakiegokolwiek kontekstu kostiumy. Przyglądało się temu jury, złożone z autorytetów tańca, choreografii i pedagogiki – trzeba przyznać – najwyższej klasy.

Wiesław Dudek – gwiazda baletu berlińskiego, solista o międzynarodowej reputacji, obecnie pedagog w Tokio, niegdyś absolwent łódzkiej Szkoły Baletowej i pierwszy tancerz tamtejszego Teatru Wielkiego.

Katarzyna Gdaniec – tancerka, choreograf i pedagog związana z Baletem XX wieku Maurice Bèjarta. Po zakończeniu kariery solistycznej założyła w Szwajcarii własny zespół baletowy, dla którego stworzyła ponad 40 choreografii.

Henryk Konwiński – nestor polskiego baletu, najpierw solista poznańskiego Teatru Wielkiego, potem wieloletni choreograf Opery Śląskiej, twórca kilkudziesięciu spektakli baletowych oraz wielu reżyserii w teatrach muzycznych i operowych w całym kraju.

Ewa Wycichowska – przed laty gwiazda baletu Teatru Wielkiego w Łodzi, następnie choreograf z dużym dorobkiem twórczym, wieloletnia dyrektor Polskiego Teatru Tańca, bodaj pierwsza i dotąd jedyna tancerka z tytułem profesora zwyczajnego. Postać wybitna i ambitna.

Marek Różycki – jako solista baletu związany wieloletnimi kontraktami z Berlinem. Utalentowany choreograf i doskonały pedagog w tamtejszej Staatliche Ballettschule.

• « poprz.
• nast. »