GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Ognisty anioł” Prokofiewa w Opéra de Lyon
Strona 5 z 7
Wreszcie intrygująca gra barw i iluminacji towarzyszy porażającemu finałowi opery, rozgrywanemu równolegle w umieszczonych w tle celach klasztornych i na wolnej przestrzeni proscenium, gdzie gromadzą się odziane w żółte habity zakonnice.
W piątym akcie ulegają one stopniowo narastającemu szaleństwu, dzielą się na małe grupki, a po wycofaniu się do swoich pomieszczeń zrywają nakrycia głowy i zdzierają suknie popadając w orgiastyczny i wyuzdany trans. W pewnym momencie te tchnące trudnym do wytrzymania napięciem obrazy ustępują miejsca scenie konfrontacji oskarżonej o konszachty z demonem Renaty z Inkwizytorem, którego ucieleśnia ten sam solista (Almas Svilpa), co Henryka i Anioła, jakby dla podkreślenia, że w udręczonym umyśle bohaterki granice pomiędzy tymi postaciami ulegają całkowitemu zatarciu.
W zakończeniu skazana na stos Renata uprzedza wykonanie wyroku popełnieniem samobójstwa: oblewa się benzyną i podpala, w ten desperacki sposób biorąc nareszcie symbolicznie swój los we własne ręce. Nadal zatem nie wiemy, czy czuwa nad nią anioł czy diabeł, czy jest czarownicą, czy świętą, choć wydaje się, że dla Benedicta Andrewsa jest ona właśnie punktem stycznym czy może syntezą pomiędzy dobrem i złem, cielesnością i boskością, światem wyobraźni i rzeczywistością. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |