Przegląd nowości
Kolejna pozycja Label-Hérisson: „Sonaty” Mozarta
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 20, styczeń 2016 23:18
Nagrania firmy płytowej Label-Hérisson obejmują niezwykle szerokie spektrum historii muzyki, od baroku aż po współczesność. Trzynasta już z kolei pozycja wydawnictwa, która zostanie oddana w ręce słuchaczy na początku lutego bieżącego roku, jest zatytułowana: „Kurfürstin-Sonaten KV 301-306, W.A Mozart”. Chodzi tu zatem o sonaty napisane przez słynnego kompozytora w latach 1777-1778, czyli w szczególnym okresie jego życia, naznaczonym opuszczeniem kraju i poszukiwaniem niezależności. Powodem wyjazdu Mozarta z Salzburga było poczucie niedoceniania jego talentu i próba szukania szczęścia w innych ważnych miejscach Europy.
Aby pokryć koszty podróży, w którą wyruszył w towarzystwie matki, jego ojciec Leopold musiał się zadłużyć, co z kolei oznaczało, iż na młodym Wolfgangu ciążyła spora presja dotycząca konieczności zarabiania pieniędzy. W przeciwnym wypadku rodzina popadłaby w długi i okryła się hańbą. Mozart junior przemierzał zatem rozmaite szlaki, poszukując jakiegoś stanowiska i zatrudnienia lub intratnego zamówienia. To właśnie w takich okolicznościach zapoznał się z popularnymi sonatami na pianoforte i skrzypce Josepha Schustera, kapelmistrza dworu w Dreźnie, i postanowił napisać serię utworów w podobnym stylu. Porównując jednak te kompozycje Mozarta z jego sonatami na pianoforte solo, stwierdzamy, że tutaj partia pianoforte przyjmuje bardziej wirtuozowski charakter, zaś skrzypce odgrywają wyłącznie rolę akompaniującą. Dwuczęściowa budowa pierwszych pięciu sonat pozbawia nas wolnej części środkowej, ale w zamian za to mocniej eksponuje błyskotliwy klimat kompozycji. Pomimo tego, że poszczególne sonaty powstawały w różnych miejscach i kontekstach, Mozart zadbał o to, aby ułożyć z nich spójny zbiór, o czym świadczy również fakt umieszczenia najbardziej rozbudowanej sonaty na ostatniej pozycji owego zbioru. Na rzeczonej płycie Mozartowskie sonaty wykonuje dwójka znanych i doskonale ze sobą współpracujących artystów. Są to skrzypek David Grimal, grający na Stradivariusie z 1710 roku, oraz pianista Mathieu Dupouy, zasiadający przy pianoforte Graäbner z 1791 roku, należącym do kolekcji paryskiego Muzeum muzyki. Niniejsze nagranie stanowi zresztą początek współpracy firmy Label-Hérisson ze wspomnianą placówką.
Leszek Bernat