GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościPierre Boulez nie żyje – wspomnienie
Strona 5 z 6
Niezwykle ważnym polem jego działalności była dyrygentura, której poświęcał coraz więcej czasu, stając się obrońcą i rzecznikiem repertuaru o wyjątkowym znaczeniu – oczywiście w jego ocenie – w historii muzyki. Dlatego między innymi należy mu się z naszej strony duża wdzięczność za dokonane dla prestiżowej firmy Deutsche Grammophon nagrania dzieł Karola Szymanowskiego, z których szczególnie utrwalone w 2009 i 2010 roku I Koncert skrzypcowy i III Symfonia z pewnością przyczyniły się do rozbudzenia szerszego zainteresowania muzyką naszego kompozytora poza granicami Polski. Wprawdzie Boulez sięgnął po jego partytury dopiero w mocno już zaawansowanym wieku, ale, jak sam przyznawał, muzyka Szymanowskiego – którego miejsce widział pomiędzy Debussym i Scriabinem – zawsze go intrygowała swoistą oryginalnością.
Po raz pierwszy Pierre Boulez stanął na czele orkiestry symfonicznej w 1957 roku, aby w zastępstwie Hermanna Scherchena poprowadzić swoją kompozycję Le Visage nuptial. O jego kapelmistrzowskim talencie świadczy fakt, że już sześć lat później prowadził Wozzecka Berga w Operze Paryskiej i że w 1965 roku powierzono mu wykonanie Parsifala Wagnera na Festiwalu w Bayreuth. W trakcie swojej długiej kariery występował regularnie jako główny szef z takimi słynnymi formacjami jak Orkiestry Symfoniczne Cleveland, Nowego Jorku i Chicago, czy londyńska BBC i amsterdamska Concertgebouw.
Jego interpretacje cechowała zawsze absolutna transparentność, głęboki szacunek dla tekstu muzycznego i zdolność dotarcia do jego esencji. To właśnie z owej troski o pełne oddanie intencji każdego z kompozytorów wynikało jego racjonalne, bezbłędnie logiczne i analityczne podejście do wykonywanych utworów, tak bezpardonowo krytykowane przez całą rzeszę rozlicznych wrogów. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |