GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDiwa, którą wielbiciele obsypywali po koncercie brylantami i rubinami
Strona 5 z 5
Założyła Amerykańsko-Polski Komitet Pomocy w Nowym Jorku, zwany potocznie Komitetem Marcelli Sembrich, wciągając do współpracy amerykańskich miliarderów – m.in. Andrew Carnegiego i Johna P. Morgana jr. – oraz ludzi z nowojorskiej elity. Nie szczędziła datków na cele dobroczynne. Po trzęsieniu ziemi w San Francisco wystawiła na aukcję swoje suknie, by zasilić fundusz odbudowy Carnegie Hall. I oczywiście koncertowała też we Wrocławiu, w Teatrze Miejskim i na miejskiej estradzie. Wielokrotnie, bo w stolicy Dolnego Śląska była w latach 1887, 1888, 1891, 1893, 1896 i 1898.
Zmarła w swoim apartamencie w Nowym Jorku w 1935 roku. Ale syn zdecydował o ściągnięciu jej prochów i pochowaniu w rodzinnym grobowcu na cmentarzu św. Jana w Dreźnie. O tym, że wielka polska śpiewaczka jest pochowana właśnie tam, jeszcze do niedawna nie wiedziała nawet szefowa Muzeum Kraszewskiego, które też mieści się w tym mieście. W niedzielę 20 września jednak, dzięki staraniu Stowarzyszeniu Polonia-Dresden i władz Drezna, odsłonięto odrestaurowany grobowiec.
Uroczystości towarzyszyła wystawa poświęcona Marcelli Sembrich-Kochańskiej, o której wdowa po Arnoldzie Szyfmanie w 1985 roku na łamach „Ruchu Muzycznego” napisała: „Dlaczego dzieje życia tej wybitnej artystki są tak powierzchownie znane w Polsce? Była przecież zupełnie wyjątkowym zjawiskiem muzycznym: była świetną skrzypaczką, znakomitą pianistką i nieporównaną śpiewaczką! Była artystką całego świata, ale zawsze uważała się za Polkę”. Katarzyna Kaczorowska Gazeta Wrocławska |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |